Rondje om Hilversum heen
Geplaatst: 30 dec 2018, 20:47
Vandaag om kwart voor drie op de Stromer gestapt om een rondje Hilversum te doen (vanaf Amersfoort). Er zit de nodige bos en heideveld rondom Hilversum en die kant ga ik normaal nooit op. Vrijddag heb ik gepoogd om 100km te stromeren de Veluwe op, toen heb ik de ondersteuning zo getweakt (o.a. torque op 20%) dat ik die afstand zou halen. (Dat heb ik op een paar km's na ook gehaald.)
Het rondje dat ik voor vandaag nu voor ogen had zou een stuk korter moeten zijn, dus ik ga op "normale" ondersteuning fietsen (torque op 70%). Ik stap naar buiten en helaas begint het net te miezeren. Met mijn gloednieuwe nieuwe 4-season jack van Futurumshop en een bibtight met zeem (die had ik vanaf dag 1 al moeten hebben!) ga ik toch op pad. Mijn nieuwe regenbroek zit in de tas maar ik besluit eerst eens zonder te proberen. Op mijn gemakje ga ik Amersfoort uit en in het buurt van het Meander ziekenhuis steek ik de polder in, an ga een stukje langs de Eem. Dan pak ik de rand van Baarn mee en duik bij Kasteel Groeneveld het bos in. Op het landgoed lopen veel mensen en er lijkt iets voor kinderen georganiseerd te zijn. Ik pak de knooppunten van de ANWB en merk - net als eergisteren - dat ik daardoor langs routes kom die ik normaal niet pak. Soms die zijn geslaagd, soms wat minder bijvoorbeeld omdat ze omslachtig je langs een horecagelegenheid leiden of je over zanderige paden leiden die ik normaal zou mijden.
Dan rij ik een klein stukje paralel aan de A27 en vanaf hier ken ik de route niet. Ik beland al snel op de Zuiderheide: een prachtig uitgestrekt stuk heide bovenop de Utrechtse Heuvelrug. Er lopen veel dagjesmensen en ook de nodige MTB'ers. Een MTB'er gebaart mij driftig dat de koplamp hem hindert, maar ja heuvelop rijdend is dat logisch en kan ik er bovendien weinig aan veranderen. Dan zie ik mooi zichtpunt en besluit ik even af te stappen en deze foto te nemen:
Daarop spreken twee wandelaars mij aan die bewonderend naar mijn ST5 kijken. Het levert een leuk gesprekje op waarin (Lomito's) 3-H vragen natuurlijk aan bod komen. Het pad is op de heide een beetje mul maar de Pirelli's ploegen zich er moeiteloos doorheen. Ik merk dat op dit terrein stand 1 toch echt het fijnste fietst omdat ik niet per se op topsnelheid wil gaan. Zo tussen de 25-30 km/u fietst uiterst comfortabel en met voldoende grip. Dan passeer ik een N-weg en duik ik het bos in. Ik ga niet langer oostwaarts maar daal langzaam af om zo om Hilversum heen te fietsen. Ik zie langs een bosweg de meest schitterende witte huisjes met rieten daken, waar nu op veel plekken mooie kerstverlichting zowel in de huizen als in de tuinen brandt. Ik stel mezelf voor om ooit ook op zo'n idyllisch plekje te wonen.
Dan fiets ik een stukje langs de Gooische vaart en heb even moeite om mij te oriënteren wanneer ik tussen Hilversum en Nieuw Loosdrecht fiets. De knooppuntenbordjes zie je in meer stedelijke omgeving toch makkelijker over het hoofd dankzij de overdaad aan bordjes overal. Een tijdje fiets ik langs de rand van stad en bos. Ik wijk uiteindelijk van de stad af om over de heuvel van de Hoorneboegse heide te gaan. Er loopt/fietst daar niemand en dus besluit ik, met het langzaam invallen van de avond, om mijn grootlicht aan te zetten. Wat een verschil in zicht maakt dat en ik kan comfortabel de snelheid wat opvoeren. Wanneer ik het pikdonkere bos induik op een fietspad herbeleef ik even het filmpje dat Lomito onlangs plaatste waarin hij door de bossen bij Soest ging. Wanneer ik de A27 wederom oversteek, besluit ik even te stoppen bovenop het viaduct om deze foto te nemen:
Even verderop in het bos sta ik op een knooppunt en ik zie het knooppuntnummer niet dat ik had opgeschreven. Tja, daar sta ik dan in een pikdonker bos. Het wordt al laat, dus ik besluit de paddestoel te raadplegen en besluit naar de Lage Vuursche te koersen. Daar ben ik goed bekend zodat ik de mij vertrouwde wegen kan pakken om snel(ler) thuis te geraken. Bij landgoed Pijnenburg sla ik af de Wiekesloterweg op.
Ik pak een stukje bos om uiteindelijk te belanden bij de (fiets)weg langs het spoor Utrecht-Amersfoort. Het is er uitgestorven, overzichtelijk en met goed asfalt. Dus ik zet toch even een stukje aan om boven de 40 km/u te rijden. Heerlijk om even te doen, maar constateer dat het rustige touren met 25-35 km/u toch ook z'n charme had. Met een rustig vaartje touren geeft een echt andere dimensie dan volle bak gaan. Ik leer zo beetje bij beetje mijn ST5 beter kennen in al zijn facetten. Thuis aangekomen constateer ik dat er toch 71 km op de teller staat en ik nog maar 6% accu over had Meer km's dan ik gedacht had en zonder de accu te checken ben ik blij dat ik het gehaald.
Helaas het laatste stuk van mijn geplande knooppuntenroute verlaten. Dus er komt nog een volgende poging om de route helemaal af te maken. Als er liefhebbers willen meegaan? Van harte welkom!
Mijn route:
Het rondje dat ik voor vandaag nu voor ogen had zou een stuk korter moeten zijn, dus ik ga op "normale" ondersteuning fietsen (torque op 70%). Ik stap naar buiten en helaas begint het net te miezeren. Met mijn gloednieuwe nieuwe 4-season jack van Futurumshop en een bibtight met zeem (die had ik vanaf dag 1 al moeten hebben!) ga ik toch op pad. Mijn nieuwe regenbroek zit in de tas maar ik besluit eerst eens zonder te proberen. Op mijn gemakje ga ik Amersfoort uit en in het buurt van het Meander ziekenhuis steek ik de polder in, an ga een stukje langs de Eem. Dan pak ik de rand van Baarn mee en duik bij Kasteel Groeneveld het bos in. Op het landgoed lopen veel mensen en er lijkt iets voor kinderen georganiseerd te zijn. Ik pak de knooppunten van de ANWB en merk - net als eergisteren - dat ik daardoor langs routes kom die ik normaal niet pak. Soms die zijn geslaagd, soms wat minder bijvoorbeeld omdat ze omslachtig je langs een horecagelegenheid leiden of je over zanderige paden leiden die ik normaal zou mijden.
Dan rij ik een klein stukje paralel aan de A27 en vanaf hier ken ik de route niet. Ik beland al snel op de Zuiderheide: een prachtig uitgestrekt stuk heide bovenop de Utrechtse Heuvelrug. Er lopen veel dagjesmensen en ook de nodige MTB'ers. Een MTB'er gebaart mij driftig dat de koplamp hem hindert, maar ja heuvelop rijdend is dat logisch en kan ik er bovendien weinig aan veranderen. Dan zie ik mooi zichtpunt en besluit ik even af te stappen en deze foto te nemen:
Daarop spreken twee wandelaars mij aan die bewonderend naar mijn ST5 kijken. Het levert een leuk gesprekje op waarin (Lomito's) 3-H vragen natuurlijk aan bod komen. Het pad is op de heide een beetje mul maar de Pirelli's ploegen zich er moeiteloos doorheen. Ik merk dat op dit terrein stand 1 toch echt het fijnste fietst omdat ik niet per se op topsnelheid wil gaan. Zo tussen de 25-30 km/u fietst uiterst comfortabel en met voldoende grip. Dan passeer ik een N-weg en duik ik het bos in. Ik ga niet langer oostwaarts maar daal langzaam af om zo om Hilversum heen te fietsen. Ik zie langs een bosweg de meest schitterende witte huisjes met rieten daken, waar nu op veel plekken mooie kerstverlichting zowel in de huizen als in de tuinen brandt. Ik stel mezelf voor om ooit ook op zo'n idyllisch plekje te wonen.
Dan fiets ik een stukje langs de Gooische vaart en heb even moeite om mij te oriënteren wanneer ik tussen Hilversum en Nieuw Loosdrecht fiets. De knooppuntenbordjes zie je in meer stedelijke omgeving toch makkelijker over het hoofd dankzij de overdaad aan bordjes overal. Een tijdje fiets ik langs de rand van stad en bos. Ik wijk uiteindelijk van de stad af om over de heuvel van de Hoorneboegse heide te gaan. Er loopt/fietst daar niemand en dus besluit ik, met het langzaam invallen van de avond, om mijn grootlicht aan te zetten. Wat een verschil in zicht maakt dat en ik kan comfortabel de snelheid wat opvoeren. Wanneer ik het pikdonkere bos induik op een fietspad herbeleef ik even het filmpje dat Lomito onlangs plaatste waarin hij door de bossen bij Soest ging. Wanneer ik de A27 wederom oversteek, besluit ik even te stoppen bovenop het viaduct om deze foto te nemen:
Even verderop in het bos sta ik op een knooppunt en ik zie het knooppuntnummer niet dat ik had opgeschreven. Tja, daar sta ik dan in een pikdonker bos. Het wordt al laat, dus ik besluit de paddestoel te raadplegen en besluit naar de Lage Vuursche te koersen. Daar ben ik goed bekend zodat ik de mij vertrouwde wegen kan pakken om snel(ler) thuis te geraken. Bij landgoed Pijnenburg sla ik af de Wiekesloterweg op.
Ik pak een stukje bos om uiteindelijk te belanden bij de (fiets)weg langs het spoor Utrecht-Amersfoort. Het is er uitgestorven, overzichtelijk en met goed asfalt. Dus ik zet toch even een stukje aan om boven de 40 km/u te rijden. Heerlijk om even te doen, maar constateer dat het rustige touren met 25-35 km/u toch ook z'n charme had. Met een rustig vaartje touren geeft een echt andere dimensie dan volle bak gaan. Ik leer zo beetje bij beetje mijn ST5 beter kennen in al zijn facetten. Thuis aangekomen constateer ik dat er toch 71 km op de teller staat en ik nog maar 6% accu over had Meer km's dan ik gedacht had en zonder de accu te checken ben ik blij dat ik het gehaald.
Helaas het laatste stuk van mijn geplande knooppuntenroute verlaten. Dus er komt nog een volgende poging om de route helemaal af te maken. Als er liefhebbers willen meegaan? Van harte welkom!
Mijn route: