Hier recht achter ligt een semi-villawijk uit de jaren '80, waar vrijstaande huizen nog op flinke lappen grond staan. De bostuinen, woekertuinen en wilde bloementuinen waar ik het meest van geniet als ik met de hond wandel, die worden veelal bewoond door 70-/80-plussers. Het ruikt er naar de tuin van mijn oma, met grote bomen en half rotte houten schuurtjes in donkere hoeken van de tuin die een beetje eng zijn. Die mensen hebben ook geen elektrische heggenschaar, maar een ouderwetse snoeischaar en de enige reden dat ze hun tuin nog een beetje in bedwang kunnen houden, is omdat ze daar alle tijd van de wereld voor hebben.Wiebe schreef: ↑08 jul 2019, 00:01 Helaas blijkt dat een deel van de bevolking nog steeds vindt dat alles wat niet keurig betegeld is, 2 cm hoog gemaaid gras is, of vlakken zwarte geschoffelde aarde met her en der een perkplant is, rommel is en veranderd moet worden in bovenstaande met alle gevolgen van dien
Die generatie is volgens mij de laatste die het nog goed begrepen heeft (of gewoon niet beter weet, maar het effect is hetzelfde). In de rijtjeshuizen daar omheen is de hele handel ook vol getegeld. De boel wordt meermaals per jaar afgespoten met de hoge drukspuit met e.o.a. goor goedje in het reservoir tegen het onkruid, zodat die lui er de hele dag in hun plastic lounge-set kunnen bakken in de zon. (Ook al zo gezond.)
Ik huur van de lokale woningbouwvereniging. Als de klaproosjes hier te hoog voor het huis staan, dan krijg ik een waarschuwingsbrief dat ik onkruid moet wieden. Anders schakelen zij een bedrijf in dat het voor mij doet en mag ik de rekening betalen. Ik vind die oranje klaproosjes juist leuk, en als er een paar recht voor mijn voordeur staan, dan maakt me dat niet uit.
Laatst las ik trouwens ook dat de hondenpoep-opruimplicht (waar ik overigens totaal niet moeilijk over doe) mee bijdraagt aan de worsteling van de huismus, omdat zij daar voedingsstoffen uit halen.
Er is nog een hoop te doen, of vooral te laten.